































































در اقتصاد، میل نهایی به مصرف (MPC) معیاری است که مصرف القایی را تعیین میکند، این بدان مفهوم است که افزایش در هزینههای مصرف کننده (مصرف) با افزایش در درآمد قابل تصرف (درآمد پس از مالیات و انتقالات) رخ میدهد. سهم درآمد قابل تصرف که هزینه شخصی روی مصرف میباشد با نام میل به مصرف شناخته شدهاست. MPC قسمتی از درآمد اضافی است که فرد برای مصارف شخصی خرج میکند. برای مثال اگر اگر خانواری یک دلار اضافی از درآمد قابل تصرف به دستآورد و میل نهایی به مصرف ۰٫۶۵ باشد پس خانوار از آن یک دلار ۶۵ سنت را خرج و ۳۵ سنت را پسانداز خواهد کرد. بدیهی است که آن خانوار نمیتواند بیشتر از یک دلار اضافی خرج کند (بدون استقراض).



یک پیام ارسال کرد