







منگنز، فلزی نقرهای رنگ و مشابه آهن بوده و سخت و شکننده میباشد. این فلز به سختی به نقطه جوش میرسد اما به راحتی اکسید میشود. منگنز و یونهای اصلی آن، پارامغناطیس هستند. همچنین مانند آهن در هوا به کندی کدر میشود و زنگ تولید مینماید. خواص زیستی منگنز منگنز به گونه گستردهای در بافتهای بدن گیاهان و جانوران وجود دارد.









دی اکسید منگنز کاربردهای فراوانی در صنایع مختلف دارد که می توان مهمترین آن را در فولا سازی جهت بالا بردن سفتی و چقرمگی فولاد بین ۳ تا ۷ درصد و در بعضی از فولاد های خاص تا ۵ درصد به ترکیب فولاد اضافه میکنند. در صنایع کود سازی عمدتا از اکسید منگنز استفاده میگردد که با توجه به کمبود این ماده از دی اکسید آن استفاده مینمایند.









منگنز دی اکسید یک ماده اکسنده قوی است. منگنز دی اکسید به شدت با مواد قابل احتراق و کاهنده واکنش میدهد که باعث ایجاد خطر آتش سوزی و انفجار میشود. منگنز دی اکسید در معرض حرارت با آلومینیوم واکنش میدهد. منگنز دی اکسید میتواند به وسیله استنشاق جذب بدن شود. منگنز دی اکسید قابل احتراق نیست بلکه احتراق مواد دیگر را افزایش می دهد. کاربرد دی اکسید منگنز







دیاکسید منگنز (به انگلیسی: Manganese dioxide) با فرمول شیمیایی MnO۲ یک ترکیب شیمیایی با شناسه پابکم ۱۴۸۰۱ است. که جرم مولی آن 86. 9368 g/mol میباشد. شکل ظاهری این ترکیب، جامد سیاه- قهوهای است. این ماده میتواند کاتالیزور خوبی برای آب اکسیژنه باشد. شکل ظاهری دی اکسید منگنز، جامد سیاه – قهوه ای است.









سنگ منگنز دی اکسید ماده اولیه در تولید ترکیبات منگنزی بوده و فرمول مولکولی آن به صورت MnO2 است. پلی مورف های مختلف Manganese dioxide در حالت خشک و یا آبدار وجود دارد که به آلفا و بتا شهرت داشته و هر یک دارای کاربرد های متفاوتی است. منگنز به صورت عنصری و خالص در طبیعت وجود نداشته و در ترکیب با اکسیژن, سیلیکات و کربنات است. فروش سنگ منگنز





























یک پیام ارسال کرد